Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
28 treff

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 28 oppslagsord

mangfald 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

av mange og -fald (1

Tyding og bruk

  1. stor mengd av noko
    Døme
    • eit mangfald av idear
  2. noko som er samansett av mange ulike delar;
    rik variasjon
    Døme
    • mangfaldet i naturen
Artikkelside

mangfald 2

adjektiv

Tyding og bruk

Artikkelside

mangfalde

mangfalda

verb

Tyding og bruk

mangedoble (i tal);
Døme
  • mangfalde eit dokument
Artikkelside

pluralitet

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. mangfald, rik variasjon
  2. røystefleirtal, majoritet
Artikkelside

pluralisme

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. filosofisk lære som forklarar røyndomen ut frå eit samspel mellom fleire enn to sjølvstendige prinsipp;
    til skilnad frå monisme og dualisme (2)
  2. politisk oppfatning om at makt skal spreiast på fleire grupper, institusjonar og liknande;
    politisk system med høg grad av maktfordeling
  3. (det å vere open for eit) mangfald av synspunkt og verdiar;
    (toleranse for) kulturelt, etnisk og religiøst mangfald
Artikkelside

naturmangfald

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

mangfald i naturen når det gjeld landskap, biologi og anna
Artikkelside

mangfelde

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

Artikkelside

pride

substantiv hankjønn

Uttale

praid

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

årleg markering og feiring av mangfald i seksuell legning, kjønnsidentitet og kjønnsuttrykk
Døme
  • pride er ikkje berre ein fargerik fest og ein parade, men òg ei solidaritetsmarkering
Artikkelside

kollektiv 2

adjektiv

Opphav

av latin ‘samla (saman)'; jamfør kollekt

Tyding og bruk

  1. som gjeld ei heil gruppe;
    Døme
    • kollektivt ansvar;
    • kollektiv oppgåveløysing;
    • kollektivt transporttilbod;
    • kollektiv trygging av landet i ei forsvarspakt
  2. i grammatikk: som samlar eit mangfald til ei eining
    Døme
    • kollektive substantiv som ‘folk’
Artikkelside

kollektiv 1

substantiv inkjekjønn

Uttale

kålˊektiv; kålektiˊv

Opphav

jamfør kollekt

Tyding og bruk

  1. gruppe menneske som har ein fellesskap, til dømes gjennom å eige noko saman eller arbeide mot eit felles mål
    Døme
    • eit kollektiv av musikarar
  2. gruppe menneske med felles hushaldning;
    Døme
    • leve i kollektiv
  4. i grammatikk: ord eller ordform som samlar eit mangfald til ei eining
    Døme
    • substantivet ‘folk’ er eit kollektiv
Artikkelside
Side 1 av 3