Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

magnetisme

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

evne hos ein lekam (særleg av jern) til å dra til seg andre lekamar
- - ferromagnetisme
  - jordmagnetisme
i overført tyding: tiltrekkingskraft
Døme
- det var ein magnetisme mellom dei

magnetisk

adjektiv

Opphav

frå latin

Tyding og bruk

som har magnetisme (1);
som gjeld magnetar og magnetisme
Døme
- magnetisk jernmalm
i overført tyding: dragande, uimotståeleg
Døme
- eit magnetisk blikk

Faste uttrykk

magnetisk felt
område der magnetiske krefter verkar
magnetisk pol
stad nær den geografiske sørpolen eller nordpolen der magnetfeltet går vinkelrett ned mot jordoverflata og ei kompassnål vil svinge fritt

elektromagnetisme

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

i fysikk: magnetiske verknader frå elektrisk straum
Døme
- magnetisme frå kraftlinjer
(lære om) magnetiske verknader av elektrisk straum

indusere

indusera

verb

Opphav

frå latin , av in ‘i, på’ og ducere ‘føre, leie’

Tyding og bruk

slutte (6) ved induksjon (1);
motsett dedusere
i fysikk: få fram elektrisk straum eller magnetisme ved induksjon (2)
i biologi: framkalle eller stimulere endring eller reaksjon
Døme
- indusere ein fødsel

ferromagnetisme

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

sterk magnetisme i jern, nikkel, kobolt og liknande som oppstår spontant under visse høve, særleg ved låg nok temperatur

avmagnetisere

avmagnetisera

verb

Tyding og bruk

fjerne magnetisme, gjere ikkje-magnetisk

Døme

avmagnetisere magnetstripa på eit bankkort