Nynorskordboka
magnetisk
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
magnetisk | magnetisk | magnetiske | magnetiske |
Opphav
frå latinTyding og bruk
- som har magnetisme (1);som gjeld magnetar og magnetisme
Døme
- magnetisk jernmalm
- i overført tyding: dragande, uimotståeleg
Døme
- eit magnetisk blikk
Faste uttrykk
- magnetisk feltområde der magnetiske krefter verkar
- magnetisk polstad nær den geografiske sørpolen eller nordpolen der magnetfeltet går vinkelrett ned mot jordoverflata og ei kompassnål vil svinge fritt