Nynorskordboka
uimotståeleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| uimotståeleg | uimotståeleg | uimotståelege | uimotståelege |
Tyding og bruk
- som ein ikkje kan stå imot
Døme
- eit uimotståeleg åtak;
- eit uimotståeleg argument;
- uimotståelege freistingar
- sjarmerande
Døme
- ho er heilt uimotståeleg