Avansert søk

13 treff

Bokmålsordboka 6 oppslagsord

kanin

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lavtysk; fra latin cuniculus

Betydning og bruk

  1. dyr med gråbrun pels som ligner hare, men har kortere ører og bakbein;
    Oryctolagus cuniculus
  2. kaninkjøtt
    Eksempel
    • spise kanin

Faste uttrykk

  • trekke kaniner opp av hatten
    stadig komme med store overraskelser (som en tryllekunstner)
  • yngle som kaniner
    yngle mye og ofte

kaninkjøtt

substantiv intetkjønn

Betydning og bruk

kjøtt av kanin

kaninbur

substantiv intetkjønn

Betydning og bruk

bur (1) til å ha kanin(er) i

yngle som kaniner

Betydning og bruk

yngle mye og ofte;
Se: kanin

trekke kaniner opp av hatten

Betydning og bruk

stadig komme med store overraskelser (som en tryllekunstner);
Se: kanin

harekanin

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

kanin som stammer fra Belgia og er svært lik en hare

Nynorskordboka 7 oppslagsord

kanin

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lågtysk; frå latin cuniculus

Tyding og bruk

  1. dyr med gråbrun pels som liknar hare, men har kortare øyre og bakbein;
    Oryctolagus cuniculus
  2. kaninkjøt
    Døme
    • ete kanin

Faste uttrykk

  • trekkje kaninar opp av hatten
    stadig kome med store overraskingar (som ein tryllekunstnar)
  • yngle som kaninar
    yngle sterkt og ofte

kaninbur

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

bur (2, 1) til å ha kanin(ar) i

trekkje kaninar opp av hatten

Tyding og bruk

stadig kome med store overraskingar (som ein tryllekunstnar);
Sjå: kanin

kaninkjøt, kaninkjøtt

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

kjøt av kanin

yngle som kaninar

Tyding og bruk

yngle sterkt og ofte;
Sjå: kanin

harekanin

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kanin som ættar frå Belgia og er svært lik ein hare

simsalabim

interjeksjon

Opphav

tysk

Tyding og bruk

Døme
  • simsalabim! sa tryllekunstnaren og drog ein kanin or hatten