Nynorskordboka
kaninbur
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kaninbur | kaninburet | kaninbur | kaninbura |
Tyding og bruk
bur (2, 1) til å ha kanin(ar) i
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kaninbur | kaninburet | kaninbur | kaninbura |