Avansert søk

Vanleg søk

Nynorskordboka 9 oppslagsord

kamel

substantiv hankjønn

Uttale

kameˊl

Opphav

norrønt kamell, gjennom lågtysk og gresk kamelos; frå semittisk gamal ‘pukkeldyr’

Tyding og bruk

klauvdyr med pukkel;
samnemning for kamel (2) og dromedar
kamel (1) med to puklar;
Camelus bactrianus

Faste uttrykk

svelgje/sluke kamelar
godta noko som ein eigenleg er imot for å oppnå noko anna

Artikkelside

svelgje/sluke kamelar

Tyding og bruk

godta noko som ein eigenleg er imot for å oppnå noko anna;

Sjå: kamel

Artikkelside

kamelia

substantiv hankjønn

Uttale

kameˊlia

Opphav

etter namnet til jesuittpresten og botanikaren Georg Kamel, 1661–1706, frå Mähren

Tyding og bruk

busk med eviggrøne blad og rosa eller kvite blomstrar;

Camellia japonica

Artikkelside

kamelhår

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

ullhår av kamel brukt til klesplagg og liknande

Artikkelside

kamelhoppe

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

hodyr av kamel

Artikkelside

kamelføl

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

føl av kamel

Artikkelside

karavane

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk og italiensk, frå persisk; opphavleg av sanskrit karabha ‘kamel’

Tyding og bruk

stort reisefølgje (2) med kamelar eller andre lastedyr
Døme
- ein stor og rik karavane var på veg mot Mekka
rekkje av køyretøy på veg mot eit sams mål
Døme
- det står ein karavane av bussar parkert utanfor skulen

Artikkelside

topukla

adjektiv

Tyding og bruk

med to puklar

Døme

topukla kamel

Artikkelside

dromedar

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; av gresk dromas ‘løpar’

Tyding og bruk

kamel (1) med éin pukkel;

Camelus dromedarius

Artikkelside