Nynorskordboka
kamel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kamel | kamelen | kamelar | kamelane |
Uttale
kameˊlOpphav
norrønt kamell, gjennom lågtysk og gresk kamelos; frå semittisk gamal ‘pukkeldyr’Tyding og bruk
Faste uttrykk
- svelgje/sluke kamelargodta noko som ein eigenleg er imot for å oppnå noko anna