Nynorskordboka
reisefylgje, reisefølge, reisefølgje
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit reisefølge | reisefølget | reisefølge | reisefølga |
| eit reisefølgje | reisefølgjet | reisefølgje | reisefølgja |
| eit reisefylgje | reisefylgjet | reisefylgje | reisefylgja |
Tyding og bruk
- person(ar) som ein reiser saman med;
Døme
- ein kamerat var reisefylgje
- følgje, flokk som reiser saman;
Døme
- eit stort reisefylgje