Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
16 treff

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 16 oppslagsord

kalle

kalla

verb

Opphav

norrønt kalla

Tyding og bruk

  1. rope (på);
    Døme
    • kalle på hunden;
    • pliktene kallar;
    • kalle inn til møte;
    • bli kalla av Gud;
    • bli kalla opp over radioen;
    • er det nokon som kjenner seg kalla til å ta på seg oppgåva?
    • filmen kalla fram tårene;
    • produsenten måtte kalle attende vara
  2. Døme
    • ho vart kalla til biskop
  3. gje namn;
    tiltale som;
    karakterisere som
    Døme
    • dei kalla dottera Saima;
    • vi kallar henne sjefen;
    • kalle seg fagmann;
    • kalle seg rik;
    • føremiddagsmaten eller dugurden, dei kallar;
    • kallar du det å rydde?
  4. rope utnamn til;
    skjelle ut
    Døme
    • dei kallar meg!
    • stå og kalle kvarandre

Faste uttrykk

  • kalle opp
    • gje namn etter noko eller nokon
      • dei vil kalle opp oldefaren dersom dei får ein gut;
      • plassen er kalla opp etter den tidlegare statsministeren
    • (prøve å) kontakte til dømes gjennom eit radiosamband
      • flygeleiaren kalla opp flyet
Artikkelside

kall 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt karl, kall ‘mann’, same opphav som kar

Tyding og bruk

  1. eldre mann;
    Døme
    • ein gammal kall
  2. Døme
    • ho hadde med seg kallen sin
  3. Døme
    • kallen på garden;
    • kallane er på fiske
  4. overnaturleg skapning av hankjønn
  6. Døme
    • andkall
  7. gammalt (kyllt) tre
Artikkelside

muezzin

substantiv hankjønn

Uttale

muesiˊn

Opphav

frå arabisk

Tyding og bruk

utropar som kallar til bøn frå ein minaret
Artikkelside

idéassosiasjon, ideassosiasjon

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det at ei førestilling kallar fram ei anna i medvitet;
samanheng mellom førestillingar
Artikkelside

hallo 2

interjeksjon

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

brukt som helsing eller som tilrop når ein kallar på nokon;
jamfør hei (4
Døme
  • hallo, korleis går det?
  • hallo, er det nokon her?
Artikkelside

lokketone

substantiv hankjønn

Opphav

av lokke (1

Tyding og bruk

  1. lyd som fuglar kallar på kvarandre med
    Døme
    • fuglen har ein eigen lokketone
  2. song eller hauking til å lokke på husdyr med;
Artikkelside

krusing, krusning

substantiv hokjønn

Opphav

av kruse (2

Tyding og bruk

  1. svak bølgjerørsle på vassoverflata
    Døme
    • ei krusing på vassoverflata
  2. i overført tyding: mindre forstyrring
    Døme
    • finanskrisa vart berre krusingar på overflata;
    • dei kallar motstanden for krusingar
Artikkelside

konnotasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av con- og notare ‘vere uttrykk for’; jamfør kon-

Tyding og bruk

assosiasjon eit ord, eit bilete eller liknande kallar fram;
til skilnad frå denotasjon
Døme
  • konnotasjonane til eit ord
Artikkelside

kitling

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å kitle (1)
    Døme
    • kitling kallar fram låtten
  2. det å kitle (2)
    Døme
    • kjenne ei kitling i magen
Artikkelside

humoristisk

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som syner eller er merkt av humor
    Døme
    • ha humoristisk sans;
    • eit humoristisk stykke
    • brukt som adverb
      • ho prøvde å ta det humoristisk
  2. som kallar på humoren;
    Døme
    • ein humoristisk situasjon;
    • verke humoristisk
Artikkelside
Side 1 av 2