Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 51 oppslagsord

innstilling

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å stille inn eller bli innstilt;
    det å vere innstilt på ein viss måte
    Døme
    • innstillinga av apparatet var vanskeleg;
    • endre innstillingane på mobilen
  2. Døme
    • ha rett innstilling til problema;
    • ho har ei liberal innstilling
  3. formelt framlegg;
    Døme
    • etter innstilling frå regjeringa;
    • komiteen har levert innstillinga si
  4. Døme
    • innstilling av drifta på fabrikken
Artikkelside

oppsett 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

av setje

Tyding og bruk

  1. måte noko er laga til eller ordna på;
    konfigurering, innstilling, systematisering
    Døme
    • du kan justere oppsettet viss du ikkje liker det
  2. stad der båtar blir sette fram på land;
  3. kort skriftleg innlegg;
    kort artikkel
Artikkelside

program

substantiv inkjekjønn

Opphav

av gresk prographein ‘kunngjere skriftleg på førehand’

Tyding og bruk

  1. plan for ei verksemd, eit tiltak eller liknande
    Døme
    • turen gjekk etter programmet
  2. (hefte med) oversyn over ei tilskiping, ei teaterframsyning, ein konsert, radio- eller fjernsynssendingar eller liknande
    Døme
    • har du kjøpt program?
  3. Døme
    • ta filmen av programmet
  4. sending i radio, fjernsyn eller på nett (1, 6)
    Døme
    • eit program om Hulda Garborg
  5. retningslinjer for ein organisasjon, eit politisk parti eller liknande
    Døme
    • partiets program
  6. sett av instruksjonar for ein teknisk prosess
  7. innstilling på automat eller maskin som gjer at noko blir utført på ein viss måte
    Døme
    • vaskemaskina har program for til dømes ullvask

Faste uttrykk

  • ha på programmet
    ha planar om
    • kva har du på programmet i kveld?
  • setje på programmet
    ta med på liste over gjeremål
  • stå på programmet
    vere planlagt;
    stå for tur
Artikkelside

mentalitet

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; jamfør mental

Tyding og bruk

sjeleleg innstilling;
sinnelag, tankegang
Døme
  • skattesnyting vitnar om ein usosial mentalitet
Artikkelside

mentalitetsendring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

endring i tenkjemåte eller innstilling
Døme
  • det må ei heil mentalitetsendring til for å løyse dette problemet
Artikkelside

isfront

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. grense mellom fast isdekke og ope vatn;
    fremste delen av bretunge
  2. i overført tyding: fiendtleg, avvisande innstilling
    Døme
    • dei møtte ein isfront i tingingane
Artikkelside

trekkje blankt

Tyding og bruk

Sjå: blank
  1. dra sabelen, sverdet e l or slira
  2. vise fiendtleg innstilling;
    gå til åtak verbalt
Artikkelside

blank

adjektiv

Opphav

frå lågtysk ‘skinande kvit’; samanheng med blakk

Tyding og bruk

  1. om luft, himmel og liknande: lys, klar
    Døme
    • blank himmel;
    • midt på blanke dagen
  2. glatt, skinande
    Døme
    • ein blank buksebak;
    • ein blank spegel;
    • bli blank i auga av glede
  3. om væske: ublanda, klar
    Døme
    • ein blank drope
  4. som ikkje er til å misforstå;
    tydeleg
    Døme
    • blank løgn;
    • få blankt avslag
    • brukt som adverb
      • nekte blankt
    • saman med tal: utan desimal
      • 100-meteren gjekk på 10 blank
  5. om papir: som det ikkje er skrive eller prenta på
    Døme
    • to røystesetlar var blanke;
    • legg inn ei blank linje
  6. utan kunnskapar
    Døme
    • vere heilt blank i eit fag

Faste uttrykk

  • blanke ark
    • ark utan påskrift, teikningar eller anna
      • ei notatblokk med blanke ark
    • i overført tyding: nye moglegheiter
      • begynne, starte med blanke ark
  • blanke våpen
    • stikk- og hoggvåpen til å bruke i nærstrid
    • ærlege, heiderlege middel
      • kjempe med blanke våpen i media
  • gje blanke i
    ikkje bry seg
  • levere blankt
    levere ei oppgåve utan å ha svart på ho
  • stemme blankt
    levere stemmesetel utan å ha merkt av for ein av valmoglegheitene
  • trekkje blankt
    • dra sabelen, sverdet e l or slira
    • vise fiendtleg innstilling;
      gå til åtak verbalt
Artikkelside

animositet

substantiv hankjønn

Uttale

animositeˊt

Opphav

av latin animus ‘ande, sjel, mot’

Tyding og bruk

fiendtleg innstilling;
Døme
  • vise animositet mot nokon
Artikkelside

aggressivitet

substantiv hankjønn

Uttale

agresiviteˊt

Tyding og bruk

det å vere aggressiv;
fiendtleg innstilling;
åtakslyst
Artikkelside
Side 1 av 6