Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 6 oppslagsord

idealisme

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk; fransk og engelsk

Tyding og bruk

  1. strev etter å verkeleggjere ideal;
    uegoistisk innstilling
    Døme
    • gjere noko av rein idealisme
  2. kunstretning som går ut på å framstille det typiske eller fullkomne eller å gje eit idealisert bilete av røyndomen
  3. i filosofi: lære som ser på ideane som den sanne røyndomen
Artikkelside

idealitet

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør ideal (2

Tyding og bruk

  1. i filosofi: det at noko er til berre som idé;
    det å vere til berre i den åndelege verda
  2. sjeldan: idealisme (1)
Artikkelside

idealist

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør ideal (1

Tyding og bruk

  1. person som prøver å verkeleggjere ideal (1, 1)
    Døme
    • ein sjølvoppofrande idealist
  2. tilhengjar av idealisme (3)
Artikkelside

idealistisk

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som er prega av idealisme (1);
    Døme
    • ein idealistisk organisasjon
  2. som samsvarer med idealismen
Artikkelside

rein 3

adjektiv

Opphav

norrønt hreinn

Tyding og bruk

  1. fri for skit eller søle;
    reinvaska
    Døme
    • vere rein på hendene;
    • rein, frisk luft;
    • reint vatn;
    • rein for – fri for;
    • gjere reint (i eit rom, eit hus) – feie, vaske osv.;
    • gjere reint bord – sjå bord (2, 1)
    • fri for hindringar og liknande
      • reint farvatn
  2. Døme
    • ha reint samvit
  3. ublanda, utan tilsetningar, skir
    Døme
    • reint gull;
    • reine fargar;
    • snakke, syngje reint
    • klar (1, markert, tydeleg
      • reine linjer;
      • det var reine ord for pengane;
      • rein idealisme;
      • kva i reine verda – kva i all verda
  4. Døme
    • det var reine elendet
    • berre (4
      • han er reine barnet
    • som adverb: heilt
      • det gjekk reint ille

Faste uttrykk

  • få på det reine
    få klarlagt (noko)
  • på det reine med
    klar over
Artikkelside

realisme

substantiv hankjønn

Opphav

av latin realis; jamfør real (3

Tyding og bruk

  1. livssyn, handlingsmønster som byggjer på faktiske, konkrete tilhøve, ikkje på idear og ideal;
  2. kunstretning som legg hovudvekta på ei naturtru og nøktern attgjeving av røyndomen
    Døme
    • etter romantikken i norsk litteratur kom realismen
  3. Døme
    • syne ein nøktern realisme
Artikkelside