Nynorskordboka
tydeleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| tydeleg | tydeleg | tydelege | tydelege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| tydelegare | tydelegast | tydelegaste |
Tyding og bruk
Døme
- ha tydeleg skrift;
- ei tydeleg framstilling
- brukt som adverb:
- snakke tydeleg
- lett å skilje ut;
Døme
- tydelege grenser;
- ein tydeleg auke i trafikken;
- gje tydelege signal
- brukt som adverb:
- hugse noko tydeleg;
- eg tykte så tydeleg at dei gjekk;
- det er tydeleg sant;
- ho vart tydeleg rørt