Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 21 oppslagsord

fly 10, flyge 2

flyga

verb

Opphav

norrønt fljúga

Tyding og bruk

  1. om dyr, særleg fuglar og insekt: fare gjennom lufta med venger
    Døme
    • fuglen flyg
  2. reise med fly;
    føre eit fly;
    frakte med fly
    Døme
    • fly til Spania;
    • fly troppar til fronten
  3. segle eller fare (gjennom lufta)
    Døme
    • hatten flaug av garde
  4. renne brått eller fort;
    Døme
    • han flaug til og greip ungen;
    • fly på ein;
    • fly om halsen på ein;
    • fly opp i sinne;
    • det flaug ein tanke i han;
    • døra flaug opp;
    • prisane flyg i veret;
    • tida flyg
  5. Døme
    • han flyg fort;
    • fly ei mil;
    • fly ærend;
    • kva er det du flyg og leitar etter?
    • fly ute om kveldane;
    • fly med jenter;
    • fly med slarv
  6. vere brunstig;
    pare seg
    Døme
    • geita har floge

Faste uttrykk

  • fuglen er flogen
    personen det er snakk om, er vekke
Artikkelside

flyge 1, flye

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt flygi; samanheng med fly (3 og fly (10

Tyding og bruk

flygande insekt
Artikkelside

ploge

ploga

verb

Tyding og bruk

  1. flyge, renne eller fare framover i plogform
    Døme
    • ein flokk grågjæser som ploga sørover
  2. renne med skiene i plogform;
    Døme
    • ploge seg ned dei brattaste bakkane
Artikkelside

kalkun

substantiv hankjønn

Opphav

av nederlandsk kalkoen, av kalkoense haan ‘hane frå Calicut’ (ut frå den trua at Amerika var ein del av India); i tydinga ‘mislukka film’ etter engelsk turkey ‘kalkun’, i overført tyding ‘fiasko, flopp’, truleg fordi fuglen ikkje kan flyge

Tyding og bruk

  1. opphavleg mellomamerikansk tam hønsefugl med stor vifteforma hale;
    Meleagris gallopavo
  2. kjøt av kalkun (1)
    Døme
    • ete kalkun til jul
  3. pretensiøs, men heilt mislykka film
Artikkelside

halse 2

halsa

verb

Tyding og bruk

  1. om hund: jage eller fare gøyande mot eller etter dyr, folk eller køyretøy;
    Døme
    • høyre hunden halse;
    • halse og flyge
  2. om person: skunde seg forkava av stad
    Døme
    • ho halsa i veg
    • brukt som adverb:
      • han kom halsande i siste liten
Artikkelside

kome seg på vengene

Tyding og bruk

Sjå: veng
Artikkelside

flygedyktig

adjektiv

Opphav

av fly (10

Tyding og bruk

  1. i stand til å flyge;
    Døme
    • eit flygedyktig jetfly;
    • den skadde kongeørna var ikkje flygedyktig
  2. i overført tyding: som er i stand til å klare seg;
    levedyktig
    Døme
    • han tvilar på om den nye klubben er flygedyktig
Artikkelside

veng

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt vængr, jamfør ving; i tyding ‘flyveng’ frå engelsk

Tyding og bruk

  1. flygelem hos fuglar og insekt
    Døme
    • fuglen flaksa med vengene
  2. noko som liknar ein veng (1)
    Døme
    • vengene på eit fly;
    • vengene på ei kvern, ein propell, ei vifte
    • i botanikk: hinneliknande sveveorgan på frukt, frø
      • vengene på frukta av lønn
  3. fløy, sidebygg
    Døme
    • stå på vengen på kommandobrua
  4. kahytt akterut på fartøy

Faste uttrykk

  • klippe vengene på
    òg overf: ta makta frå (nokon)
  • kome seg på vengene
  • ta under vengene
    syne omsorg for nokon
Artikkelside

vengeklipt

adjektiv

Tyding og bruk

om fugl: som har fått vengene klipte (og såleis ikkje kan flyge);
i overført tyding:
Døme
  • kjenne seg bunden og vengeklipt
Artikkelside

venge 2

venga

verb

Opphav

av veng

Tyding og bruk

bruke vengene, flyge
Artikkelside
Side 1 av 3