Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

fersken 1

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk; frå latin ‘persisk (eple)'

Tyding og bruk

  1. saftfull, raudgul frukt med hårete skal og stor stein av ferskentre;
    jamfør nektarin

fersken 2

substantiv ubøyeleg

Faste uttrykk

fersken 3

adjektiv

Opphav

av fersk

Tyding og bruk

Døme
  • fersken mjølk

nektarin

substantiv hankjønn

Opphav

av nektar (2 og -in (1

Tyding og bruk

steinfrukt som liknar fersken og har glatt skal og gult fruktkjøt

langfingra

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som har lange fingrar
  2. Døme
    • dei tok ein langfingra kunde på fersken

på fersken

Tyding og bruk

medan ein gjer noko gale;
Sjå: fersken

på fersk gjerning

Tyding og bruk

medan ein gjer noko gale;
Døme
  • han vart teken på fersk gjerning av politiet

ferskenfarga

adjektiv

Tyding og bruk

lys raudoransje;
som har farge som ein fersken (1, 2)

gjerning

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt gerning; av gjere

Tyding og bruk

  1. verksemd, verk, syssel, arbeid, virke
    Døme
    • passe si daglege gjerning;
    • ha ei meiningsfylt gjerning
  2. (einskild) handling, gjerd (1), dåd
    Døme
    • i ord og gjerningar;
    • gjere gode gjerningar

Faste uttrykk

  • på fersk gjerning
    medan ein gjer noko gale;
    på fersken
    • han vart teken på fersk gjerning av politiet

ferskentre

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

tre i rosefamilien med lyseraude blomstrar som gjev fersken (1, 2);
Prunus persica