Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

degradere

degradera

verb

Uttale

degradeˊre

Opphav

frå fransk, av latin de- og gradus ‘steg, grad’, jamfør norrønt degradera; jamfør de-

Tyding og bruk

  1. gje lågare posisjon eller status
    Døme
    • stova vart degradert til lager;
    • degradere fotballaget til 4. divisjon
  2. setje ned i militær grad;
    ta frå rang
    Døme
    • degradere offiserar

degradering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å degradere (1) eller bli degradert;
    tildeling av lågare posisjon eller status
    Døme
    • degradering frå eliteserien;
    • sosial degradering frå eitt samfunnslag til eit anna
  2. nedsetjing til lågare militær grad eller rang
    Døme
    • etter degraderinga var ho fenrik

deklassere

deklassera

verb

Uttale

deklaseˊre

Opphav

av fransk de- og classe ‘klasse’; jamfør de-

Tyding og bruk

setje ned i lågare samfunnsklasse eller stand (1, 5);
Døme
  • kjenne seg deklassert etter konkursen

de-

prefiks

Opphav

av latin de- eller dis-

Tyding og bruk

prefiks (1) brukt til å merkje ut fråskiljing, oppheving, motsetning til det som etterleddet nemner;