Nynorskordboka
dekonstruere
dekonstruera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å dekonstrueraå dekonstruere | dekonstruerer | dekonstruerte | har dekonstruert | dekonstruer! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| dekonstruert + substantiv | dekonstruert + substantiv | den/det dekonstruerte + substantiv | dekonstruerte + substantiv | dekonstruerande |
Tyding og bruk
analytisk bryte ned litteratur, kunstverk eller filosofiske, samfunnsmessige og kulturelle idear eller førestillingar i minimale komponentar
Døme
- dekonstruere eit dikt;
- dekonstruere ideen om fridom