Avansert søk

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 4 oppslagsord

akte

akta

verb

Opphav

frå lågtysk; av akt (

Tyding og bruk

bry seg om;
anse
Døme
- akt ikkje på det han seier
passe (4;
stelle (2;
vakte
Døme
- akte munnen sin;
- akte buskapen;
- akte seg
verdsetje (2);
vyrde (2
Døme
- akte og ære
esle seg til;
tenkje (4)
Døme
- ho akta å protestere mot planen;
- akte seg til fjells

er så, er so

subjunksjon

Tyding og bruk

innleier ei leddsetning som uttrykkjer vilkår;

dersom, såframt

Døme

er så du vil, så skal du få;
er så du ikkje aktar deg, kjem du til å falle

uvørden, uvyrden

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

som ikkje aktar seg eller tek omsyn;
uvarsam, likesæl, tankelaus, vyrdlaus, skøytelaus;
vill, vilter
Døme
- vere uvyrden med reiskapen;
- uvyrden bruk;
- fare uvørde fram;
- køyre uvørde;
- vere uvyrden i munnen
om påklednad: lettvinn, sportsleg
ureinsleg, sjuskete

sjølvforakt

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det at ein ikkje aktar seg sjølv