Avansert søk

189 treff

Bokmålsordboka 92 oppslagsord

respirator

substantiv hankjønn

Uttale

respiraˊtor, i flertall respiraˊtorer; respiratoˊrer

Opphav

jamfør respirasjon

Betydning og bruk

i medisin: apparat for kunstig åndedrett;

protektor

substantiv hankjønn

Uttale

protekˊtor, i flertall protekˊtorer; protektoˊrer

Betydning og bruk

prosektor

substantiv hankjønn

Uttale

prosekˊtor, i flertall prosekˊtorer; prosektoˊrer

Opphav

av middelalderlatin prosecare ‘skjære opp’

Betydning og bruk

universitets- eller høgskolelærer som underviser i anatomi eller patologi

promotor

substantiv hankjønn

Uttale

promoˊtor, i flertall promoˊtorer; promotoˊrer

Opphav

fra middelalderlatin; beslektet med promovere

Betydning og bruk

  1. person som foretar en doktorpromosjon
  2. arrangør av et idrettsstevne, særlig profesjonell boksekamp

prokurator

substantiv hankjønn

Uttale

prokuraˊtor, i flertall prokuraˊtorer eller prokuratoˊrer

Betydning og bruk

  1. om eldre forhold, ofte nedsettende: sakfører
  2. person som bruker knep;

prorektor

substantiv hankjønn

Uttale

prorekˊtor, i flertall prorekˊtorer; prorektoˊrer

Opphav

av pro-

Betydning og bruk

stedfortredende rektor ved et universitet

lubrikator

substantiv hankjønn

Uttale

lubrikaˊtor, i flertall lubrikaˊtorer eller lubrikatoˊrer

Opphav

av latin lubricus ‘glatt’

Betydning og bruk

automatisk smøreapparat i en motor eller maskin

mentor

substantiv hankjønn

Uttale

menˊtor, i flertall menˊtorer eller mentoˊrer

Opphav

etter gresk Mentor, navnet på Odyssevs’ venn, som var rådgiver for hans sønn

Betydning og bruk

(eldre og) erfaren person som underviser, rettleder og gir råd;

pastor

substantiv hankjønn

Uttale

pasˊtor, i flertall pasˊtorer; pastoˊrer

Opphav

fra latin ‘hyrde’

Betydning og bruk

tittel for prest, særlig i protestantiske kirker

oscillator

substantiv hankjønn

Uttale

osilaˊtor, i flertall osilaˊtorer eller osilatoˊrer

Betydning og bruk

  1. noe som svinger eller pendler;
    jamfør oscillere
  2. apparat eller system som lager mekaniske, elektriske eller akustiske svingninger

Nynorskordboka 97 oppslagsord

respirator

substantiv hankjønn

Uttale

respiraˊtor, i fleirtal respiraˊtorar; respiratoˊrar

Opphav

jamfør respirasjon

Tyding og bruk

i medisin: apparat til kunstig anding;

prosektor

substantiv hankjønn

Uttale

prosekˊtor, i fleirtal prosekˊtorar; prosektoˊrar

Opphav

av mellomalderlatin prosecare ‘skjere opp’

Tyding og bruk

universitets- eller høgskulelærar som underviser i anatomi eller patologi

protektor

substantiv hankjønn

Uttale

protekˊtor, i fleirtal protekˊtorar; protektoˊrar

Tyding og bruk

  1. vernar, verjar, velgjerar
  2. om eldre forhold: riksforstandar

prorektor

substantiv hankjønn

Uttale

prorekˊtor, i fleirtal prorekˊtorar; prorektoˊrar

Opphav

av pro-

Tyding og bruk

vararektor ved universitet

promotor

substantiv hankjønn

Uttale

promoˊtor, i fleirtal promoˊtorar; promotoˊrar

Opphav

frå mellomalderlatin; samanheng med promovere

Tyding og bruk

  1. person som står for doktorpromosjon
  2. person som organiserer ei profesjonell idrettstevling, særleg boksekamp

prokurator

substantiv hankjønn

Uttale

prokuraˊtor, i fleirtal prokuraˊtorar eller prokuratoˊrar

Tyding og bruk

  1. tidlegare, ofte nedsetjande: sakførar
  2. nedsetjande: person som bruker knep;
    ordkløyvar, luring

kurator

substantiv hankjønn

Uttale

kuraˊtor, i fleirtal kuraˊtorar; kuratoˊrar

Tyding og bruk

  1. kunstkunnig person som vel ut kunst til kunstutstilling eller kunstsamling;
    jamfør kuratere
  2. person som tek vare på interessene til ein annan person;
    verje (1, 1). formynder;

lubrikator

substantiv hankjønn

Uttale

lubrikaˊtor, i fleirtal lubrikaˊtorar eller lubrikatoˊrar

Opphav

av latin lubricus ‘glatt, glidande’

Tyding og bruk

automatisk smørjeapparat i ein motor eller maskin

mentor

substantiv hankjønn

Uttale

menˊtor, i fleirtal menˊtorar eller mentoˊrar

Opphav

etter gresk Mentor, namnet til Odyssevs’ ven, som var rådgjevar for sonen hans

Tyding og bruk

(eldre og) erfaren person som underviser, rettleier og gjev råd;

pastor

substantiv hankjønn

Uttale

pasˊtor, i fleirtal pasˊtorar; pastoˊrar

Opphav

frå latin ‘hyrding’

Tyding og bruk

tittel for prest, særleg i protestantiske kyrkjer