Nynorskordboka
rådgjevar, rådgivar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein rådgivar | rådgivaren | rådgivarar | rådgivarane |
| ein rådgjevar | rådgjevaren | rådgjevarar | rådgjevarane |
Tyding og bruk
person som har til oppgåve å gje råd (3, 2)
Døme
- ein politisk rådgjevar;
- ho er rådgjevar for leiinga i økonomiske spørsmål