Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
4 treff
Nynorskordboka
4
oppslagsord
villdyr
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Opphav
norrønt
villidýr
Tyding og bruk
dyr i fri naturtilstand, særleg rovdyr
brutal, farleg person
Døme
han er eit villdyr
;
kjenne villdyret i seg
Artikkelside
skremme
2
II
skremma
verb
Vis bøying
Opphav
jamfør
norrønt
skræmast
‘rømme bort frå ein’
Tyding og bruk
gjere redd
;
setje støkk i
Døme
du
skremmer
ikkje meg
brukt som adjektiv
eit skremmande syn
få til å flytte seg
;
jage
(2)
Døme
skremme
bort villdyr
Faste uttrykk
skremme opp
jage opp
;
støkkje
(1)
Artikkelside
ryte
ryta
verb
Vis bøying
Opphav
norrønt
hrjóta
Tyding og bruk
snorke
brumme
,
knurre
Døme
ryte som eit villdyr
Artikkelside
lege
1
I
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Opphav
norrønt
lega
;
av
liggje
Tyding og bruk
det å liggje (sjuk)
;
liggjande stilling
;
leie
(
2
II
, 3)
Døme
det vart ikkje lange lega
liggjeplass, særleg for krøter og villdyr
;
leie
(
2
II
, 1)
Døme
lega etter ein bjørn
Artikkelside