Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 17 oppslagsord

vær 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt ver ‘fangstplass ved sjøen’; samanheng med verje (2

Tyding og bruk

  1. tilhelde, hamn ved havet der folk samlar seg og driv fiske frå
    Døme
    • i Nord-Noreg er det mange vær
  2. stad der ein sankar egg og dun av sjøfugl
    Døme
    • dunvær;
    • eggvær;
    • fuglevær
Artikkelside

vær 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt ver av verja ‘breie over, dekkje’

Tyding og bruk

  1. sekk, pose, omslag til å forvare noko i, emballasje
    Døme
    • brevvær;
    • ha varene i eit vær
  2. pose, overdrag til vern;
Artikkelside

vær 3

adjektiv

Opphav

norrønt værr, eigenleg ‘som er slik at ein kan vere der’; samanheng med vere (4

Tyding og bruk

  1. i samansetningar: værig
    Døme
    • gladvær
  3. i uttrykk som
    Døme
    • det vart ikkje vært – det vart ikkje noko av det
Artikkelside

væ, væde 2

væda

verb

Opphav

norrønt væða; av våd

Tyding og bruk

bu ut, utruste med klede
Døme
  • ho var godt vædd til turen
Artikkelside

være 2

væra

verb

Opphav

av vær (3

Tyding og bruk

få til å roe seg på ein stad

Faste uttrykk

  • være seg
    slå seg til ro, gje seg til på ein stad
Artikkelside

-væring

substantiv hankjønn

Opphav

av -vær

Tyding og bruk

person frå den staden som førsteleddet nemner; til dømes i fosnaværing og tromsøværing
Artikkelside

var 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt ver av verja ‘breie over, dekkje’; jamfør òg verje (2

Tyding og bruk

vernande overtrekk;
Døme
  • putevar
Artikkelside

uvær

adjektiv

Opphav

jamfør norrønt úværr ‘ikkje verande, uhyggjeleg’; av vær (3

Tyding og bruk

i ulag;
Døme
  • eg er så uvær i dag
Artikkelside

være 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt væri; av vær (3

Tyding og bruk

  1. det å vere eller finnast på ein stad;
    Døme
    • nærvære;
    • tilvære
  2. stad der ein held til;
  3. kjerald, rom som noko kan vere i
    Døme
    • har du eit være til dette mjølet?
  4. (det ein har i) forvaring
    Døme
    • det finst ikkje i mitt være
Artikkelside

væreigar

substantiv hankjønn

Opphav

vær (1

Tyding og bruk

person som eig grunnen i eit fiskevær;
fugleværeigar
Artikkelside
Side 1 av 2