Nynorskordboka
vere 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei vere | vera | verer | verene |
Opphav
norrønt vera; av vere (4Tyding og bruk
Døme
- det vart ei lang vere
- merke etter tilhald
Døme
- sjå vere etter bjørn