Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
12 treff

Nynorskordboka 12 oppslagsord

trakke, tråkke

trakka, tråkka

verb

Opphav

av trø (3

Tyding og bruk

  1. setje foten mot eit underlag;
    gå og trø (3, 1) (på same staden)
    Døme
    • hesten stod og trakka og ville av stad
  2. flytte på seg til fots;
    vere i stadig rørsle att og fram
    Døme
    • gå og trakke i dørene
  3. stampe eller jamne med føtene
    Døme
    • trakke høylasset;
    • trakke ned graset;
    • trakke unnarennet i ein hoppbakke;
    • det er trakka veg i snøen
  4. setje foten på eller i noko
    Døme
    • trakke på pedalane;
    • ho trakkar på gassen;
    • ungane trakka i sølepyttane

Faste uttrykk

  • trakke i salaten
    gjere eller seie noko uhøveleg;
    dumme seg ut
  • trakke opp
    lage spor eller veg i terrreng eller snø
    • trakke opp ein sti;
    • han trakka opp ei skiløype
  • trakke over
    setje foten feil slik at ein skar okla
  • trakke på
    behandle nokon dårleg og nedverdigande
    • ho trakkar på folk;
    • han kjende seg trakka på;
    • ein må ikkje la seg trakke på;
    • dei ville ikkje bli trakka på
Artikkelside

trakk, tråkk 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt traðk, traðkr

Tyding og bruk

  1. det å trakke (1);
    gang att og fram;
    Døme
    • eit stendig trakk utanfor døra;
    • eit fælt trakk av turistar
  2. opptrakka spor av dyr eller menneske;
    Døme
    • trakk etter haren
  3. Døme
    • trakket utfor døra
Artikkelside

trakke opp

Tyding og bruk

lage spor eller veg i terrreng eller snø;
Sjå: trakke
Døme
  • trakke opp ein sti;
  • han trakka opp ei skiløype
Artikkelside

trakke på

Tyding og bruk

behandle nokon dårleg og nedverdigande;
Sjå: trakke
Døme
  • ho trakkar på folk;
  • han kjende seg trakka på;
  • ein må ikkje la seg trakke på;
  • dei ville ikkje bli trakka på
Artikkelside

gadd 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt gaddr

Tyding og bruk

hard(trakka) mark, snø eller liknande;
Artikkelside

tråkk 1

substantiv hokjønn

Opphav

samanheng med trakk, tre (3, trø (1; trø (3 og trå (4

Tyding og bruk

  1. stad der det er trakka mykje
  2. gardsplass, tun (nærmast trammen)
    Døme
    • gå ut på tråkka
Artikkelside

trø 1

substantiv inkjekjønn eller hokjønn

Opphav

norrønt trǫð f; samanheng med trø (3

Tyding og bruk

  1. stad der det er trakka mykje (til dømes på tunet)
  2. inngjerding for krøter;
    Døme
    • sleppe krøtera borti trøa
Artikkelside

tråkke

tråkka

verb

Tyding og bruk

Døme
  • tråkke ein på tærne – sjå tå (1;
  • tråkke ned åkeren;
  • tråkke veg i snøen;
  • tråkke (i) unnarennet;
  • tråkke høylasset

Faste uttrykk

  • ikkje la seg tråkke på
    stå mot dominering el. hersing
Artikkelside

plumpe

plumpa

verb

Tyding og bruk

falle eller tråkke i vatn, gjørme eller liknande med ein dump lyd
Døme
  • ungen plumpa i sølevatnet

Faste uttrykk

  • plumpe ut
    • seie noko uforvarande;
      forsnakke seg
      • ho plumpa ut med sanninga
    • om ytring: bli sagt på ein uoverlagt eller klossete måte
      • han skulle ikkje sagt det, men det berre plumpa ut av han
  • plumpe uti
    seie noko dumt;
    dumme seg ut
Artikkelside

bar 4

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt barr; samanheng med bust

Tyding og bruk

greiner og kvister med nåler og skjelforma blad

Faste uttrykk

  • gå i baret
    bli lurt, dumme seg ut
    • dei gjekk rett i baret;
    • han heldt å tråkke i baret
Artikkelside
Side 1 av 2