Nynorskordboka
tå 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei tå | tåa | tær | tærne |
Opphav
norrønt táTyding og bruk
- kvar av dei åtskilde, leddelte delane av foten hos menneske og dyr
Døme
- skade ei tå;
- stå på tærne (el. på tå) for å rekke opp;
- stiltre seg på tå (el. på tærne) for ikkje å uroe;
- føte seg, gå tå om tå – svært sakte
- i overført tyding:
- gå, stå på tærne el.stå på tå (hev) for nokon
- fremste del av sko eller strømpe
Døme
- sko med spiss tå;
- ha hol på tåa
- framstikkande del av noko;hake på hestesko;ytste odde på eit nes
Faste uttrykk
- frå topp til tåfrå øvst til nedst
- lett på tågå, føre seg lett
- på tå hevfor nokon: ta ekstra omsyn til;
varte opp;
krype for, smiske for;
òg: skjerpa, vaken- spelarane var på tå hev frå kampstart
- trø på tærnekome for nær innpå einemerka eller rettane (til nokon), råke på ømme punkt, støyte, fornærme, krenkje, plage