Avansert søk

Nynorskordboka 9 oppslagsord

snorke

snorka

verb

Opphav

lydord

Tyding og bruk

lage ein rallande, gurglande lyd med ganeseglet når ein søv;

skryte

skryta

verb

Opphav

av lågtysk schruten ‘snorke, puste’

Tyding og bruk

framheve eller rose, særleg på ein overdriven måte;
prale, braute
Døme
- skryte av rikdomen sin;
- ho skryter av kollegaene sine;
- han skrytte for å erte henne
- brukt som adjektiv:
  skrytande avisoppslag
om esel: lage ein høg, skrikande lyd

Faste uttrykk

skryte opp
rose (nokon) sterkt (og ufortent)
han skrytte opp seg sjølv
skryte opp i skyene
framstille svært fordelaktig
fiskekakene vart skrytte opp i skyene
skryte på seg
påstå noko fordelaktig om seg sjølv
dei skryter på seg ein kunnskap dei umogleg kan ha

tømmerstokk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kvista del av felt trestamme

Døme

ein flåte av tømmerstokkar

Faste uttrykk

dra tømmerstokkar
snorke

dra tømmerstokkar

Tyding og bruk

snorke;

Sjå: tømmerstokk

ryte

ryta

verb

Opphav

norrønt hrjóta

Tyding og bruk

snorke
brumme, knurre
Døme
- ryte som eit villdyr

snive

substantiv hokjønn

Opphav

eldre dansk snive ‘snorke’

Tyding og bruk

særleg hos hest: alvorleg kronisk sjukdom i slimhinnene eller i huda på hestar

purke 2

purka

verb

Opphav

lydord

Tyding og bruk

sove tungt og høyrleg;

Døme

han låg og purka og sov

snarke

snarka

verb

Opphav

samanheng med snerk

Tyding og bruk

snorking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å snorke