Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

skramme 2

skramma

verb

Tyding og bruk

få ei skramme (;

rispe (, skrubbe (;

Døme

skramme av seg ein hudflik

skramme 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt skráma ‘øks’; samanheng med skjere (

Tyding og bruk

flengje (, rift, ripe (;

Døme

falle og få ei skramme på kneet;
kome frå ulykka utan ei skramme

nogg

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

støyt, skump
Døme
- eit nogg i bringa;
- det gav eit nogg i henne
lita skramme;
rift i klede eller skinn;
gnagsår
Døme
- få eit nogg på foten

flette 2

substantiv hokjønn

Opphav

jamfør flette (

Tyding og bruk

flengje (1, rift, skramme (1
avflekt lapp, flak