Avansert søk

9 treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

signere

signera

verb

Opphav

frå latin, av signum ‘teikn’

Tyding og bruk

  1. skrive under;
    setje namnetrekket sitt på
    Døme
    • brevet var signert av forlagssjefen;
    • forfattaren var til stades og signerte boka si
  2. stadfeste opphav, særleg med signatur, initialar eller liknande
    Døme
    • biletet var signert Harriet Backer;
    • musikken var signert Per Nilsen
  3. skrive kontrakt eller avtale med
    Døme
    • fotballspelaren signerte ein toårskontrakt

underteikne

underteikna

verb

Tyding og bruk

setje namnetrekket under (som teikn på godkjenning eller samtykke);
Døme
  • underteikne ei avtale
  • brukt som substantiv i staden for ‘eg’
    • underteikna har uttrykt skepsis til dette

underskrive

underskriva

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. skrive under på (som teikn på godkjenning eller samtykke);
    setje namnetrekket sitt under;
    Døme
    • underskrive brevet
    • brukt som adjektiv:
      • dei underskrivne avtalene
  2. i overført tyding: gå god for;
    garantere, forsikre
    Døme
    • fisk er godt, det kan eg underskrive

signe

signa

verb

Opphav

norrønt signa, frå latin; same opphav som signere

Tyding og bruk

  1. gje lykke eller kraft;
    ynskje velsigning over
    Døme
    • Gud signe deg!
    • signe maten;
    • dei helser og signar arbeidet
  2. i folketru: verne eller lækje med magiske teikn og formlar
    Døme
    • ha ord på seg for både å kunne signe og setje vondt på folk
  3. om katolske forhold: gjere krossmerket over
    Døme
    • signe med vigslevatn

signering

substantiv hokjønn

Opphav

av signere

Tyding og bruk

det å setje namnetrekket sitt på noko
Døme
  • signeringa av dokumentet;
  • signering av bøker

signatur

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; jamfør signere

Tyding og bruk

  1. merke, teikn
  2. namnetrekk, underskrift
    Døme
    • setje signaturen sin på kontrakten
  3. særdrag som kjenneteiknar noko eller nokon;
    særpreg
    Døme
    • både tematikken og ordvalet ber den umiskjennelege signaturen til forfattaren
  4. person som skriv i ei avis eller liknande under psevdonym, førebokstavar eller liknande
    Døme
    • signaturen I.S. hadde ein artikkel i avisa i går

signatar

substantiv hankjønn

Uttale

singnataˊr eller  signataˊr

Opphav

frå latin; av signere

Tyding og bruk

person som skriv under på dokument, avtale eller liknande;

deklarasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; jamfør deklarere

Tyding og bruk

  1. internasjonal avtale (som ikkje er juridisk bindande);
    Døme
    • signere ein deklarasjon
  2. skriftleg opplysning om innhald eller forhold;
    Døme
    • lese deklarasjonen på pakninga;
    • deklarasjon av varer

resignere 2

resignera

verb

Uttale

reˊsignere

Opphav

av re- og signere; jamfør engelsk re-sign

Tyding og bruk

inngå ny kontrakt med
Døme
  • dei har klart å resignere viktige spelarar