Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

adverb

norrønt , av i og sér, dativ av pronomenet sik ‘seg’; jamfør seg

kvar for seg;
kvar einskild;
frå kvarandre;
i sund
Døme
- oppmodinga vart send til kvar især av dei
først og fremst;
særleg (2)
Døme
- det var især ungdomen som sat heime ved valet

adjektiv

norrønt sér eigenleg ‘for seg, særskild’, dativ av refleksivt pronomen 3. person

som merkjer seg ut;
eigen, rar, særmerkt;
spesiell
- det var eit sært tilfelle;
- ha sære meiningar;
- vere sær av seg
for seg sjølv, særskilt, utskilt
- eg kan ikkje få det sær;
- leggje noko sær

verb

norrønt byxa sér ‘hoppe’, truleg gjennom lågtysk; frå mellomhøgtysk bückezen ‘hoppe som ein bukk’

gjere eit byks;

springe, hoppe