Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

rykke 1, rykkje 1

rykka, rykkja

verb

Opphav

norrønt rykkja

Tyding og bruk

  1. rive snøgt til seg, nappe, dra
    Døme
    • rykke opp med rota;
    • rykke i bandet
  2. fare (vidare), flytte (seg) fram
    Døme
    • rykke fram, nærmare;
    • sjukebilen rykte ut
  3. i buntmakarfaget: skjere skinn opp i lange, smale strimlar og sy dei saman

Faste uttrykk

  • rykke opp
    avansere
  • rykke til
    fare saman
  • rykke ut med
    utlevere (nokon), fortelje (noko)
Artikkelside

rykke 2, rykkje 2

rykka, rykkja

verb

Opphav

jamfør norrønt hrøkkva ‘få rukker’

Tyding og bruk

lage rukker, snøre saman, rukke (2, rynke (2
Døme
  • rykkje på nasen;
  • rykkje i hop, saman
Artikkelside

rykke 3, rykkje 3

rykka, rykkja

verb

Opphav

sjå rykkjar (2

Tyding og bruk

Døme
  • rykkje ein for noko
Artikkelside

rykk

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

av rykke (1

Tyding og bruk

  1. det å rykke (1, 1), brå rørsle, kraftig napp
    Døme
    • det gjekk i rykk og napp – rykkevis;
    • det gav ein rykk i henne;
    • stanse med ein rykk – brått
  2. Døme
    • få ein rykk med arbeidslyst
  3. øving i vektlyfting

Faste uttrykk

  • stå rykken
    greie påkjenninga
Artikkelside

flage 2

flaga

verb
kløyvd infinitiv: -a

Tyding og bruk

gå i rykker;
kome ujamt
Døme
  • fossen flagar;
  • lyden flagar;
  • verken flagar
Artikkelside