Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

runding 1

substantiv hokjønn

Opphav

Tyding og bruk

det å gjere rund eller avrunda
Døme
- runding av leppene
det å gå i boge rundt noko
Døme
- etter runding av bøya stilna vinden av
det å passere eit høgt, rundt tal
Døme
- rundinga av 50 år

runding 2

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør runding (

Tyding og bruk

meir eller mindre sirkulær figur;
ring (1, 2), krins (1)
Døme
- gå i ein runding
(tilnærma) rund form
Døme
- rundingane i landskapet;
- tømmer med naturleg runding

slyngje 1, slynge 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt sløngva; jamfør slyngje (

Tyding og bruk

reiskap til å kaste (stein) med;
jamfør slyngje (2, 2)
apparat til å slyngje (2, 3) med
- - honningslyngje
  - salatslyngje
noko som ligg eller blir lagt i runding eller slyng
- - lysslyngje
  - teleslyngje

apsis

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk ‘runding’

Tyding og bruk

halvrundt utbygg med kvelving bak altaret i (romanske) kyrkjer

runda

adjektiv

Tyding og bruk

om språklyd: som blir artikulert med runding av leppene;

motsett urunda