Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

rug

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt rugr

Tyding og bruk

  1. kornart i grasfamilien med småaks i to rekkjer;
    Secale cereale
    Døme
    • dyrke rug
  2. korn eller mjøl av rug (1)
    Døme
    • sammalen rug;
    • knekkebrød med rug

ruge 2

ruga

verb

Opphav

frå dansk

Tyding og bruk

  1. liggje på egg;
    Døme
    • ruge på egga
  2. liggje trykkjande over noko
    Døme
    • tunge skyer ruga over åsen
  3. Døme
    • ruge over pengane sine;
    • ruge på ein løyndom

Faste uttrykk

  • ruge ut
    • klekkje (1)
      • ruge ut kyllingar
    • pønske ut
      • ruge ut ein listig plan

sommarrug, sumarrug

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

rug som ein haustar same året som han er sådd

sammalen

adjektiv

Tyding og bruk

om mjøl: som er male slik at både kjerne og skal er med
Døme
  • sammalen rug;
  • fint, sammale kveitemjøl

haustrug

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

rug (1) som blir sådd om hausten eller ettersommaren og hausta året etter;
jamfør vinterrug

rugkveite

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

form av kryssa rug og kveite;
Triticosecale

rugmjøl

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

mjøl av rug (1)
Døme
  • ei blanding av kveitemjøl og sikta rugmjøl

gluten

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin ‘lim’

Tyding og bruk

blanding av ulike protein i kjernen til kveite, rug og andre kornslag

skonrok

substantiv hankjønn

Opphav

av lågtysk schonrogge ‘kvit, lys rug’

Tyding og bruk

stor kavring av rug eller kveite