Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
73 treff

Nynorskordboka 73 oppslagsord

plukke

plukka

verb

Opphav

norrønt plokka; frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. brekke eller rykkje laus (særleg del av plante);
    samle, sanke
    Døme
    • plukke bær;
    • dei plukka blomstrar;
    • plukke poeng
  2. rive, nappe;
    Døme
    • plukke augebryna;
    • plukke fjøra av fuglen
  3. fingre eller fikle (med);
    Døme
    • plukke på noko

Faste uttrykk

  • ha ei høne å plukke med nokon
    ha noko uoppgjort med nokon
  • plukke av
    venje av med
    • eg har prøvd å plukke av dei unotane
  • plukke opp
    • ta opp noko (med hendene)
      • plukke opp mobilen
    • ta med seg (i køyretøy eller båt)
      • skipet hadde plukka opp flyktninger frå havet
    • lære seg;
      ta til seg
      • han plukka opp nokre franske uttrykk
  • plukke ut
    velje ut
Artikkelside

spannlok, spannlokk

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

lok som høver til eit spann
Døme
  • plukke blåbær i eit spannlok
Artikkelside

soppsanking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å plukke sopp (1)
Artikkelside

soppkontroll

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

(offentleg) kontroll av sopp for å plukke ut dei som ikkje er etande
Artikkelside

soppe 2

soppa

verb

Tyding og bruk

plukke sopp;
beite sopp
Døme
  • kua soppar
Artikkelside

sopp

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med norrønt svǫppr ‘sopp, svamp’

Tyding og bruk

  1. (frukt av) ein- eller fleircella, klorofyllfrie sporeorganismar som lever av daude el levande plantar og dyr, el i symbiose med andre levande organismar;
    Fungi
    Døme
    • plukke sopp;
    • det finst giftige og etande soppar
  2. sjukdom hos menneske eller dyr som kjem av sopp (1)
Artikkelside

sjølvplukking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å plukke bær, frukt eller liknande til seg sjølv hos andre (mot redusert betaling);
Artikkelside

sjølvplukk

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å plukke bær, frukt eller liknande til seg sjølv hos andre (mot redusert betaling);
Døme
  • bonden tilbyr sjølvplukk av jordbær
Artikkelside

lese

lesa

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt lesa ‘plukke, samle, lese’, i tydinga ‘forsøkje å lære’ med innverknad frå latin legere ‘samle, lese’; jamfør lekse (1

Tyding og bruk

  1. følgje (språk)teikn med auga og gje dei att som språk;
    forstå skriftteikn
    Døme
    • lære å lese og skrive;
    • han las høgt for ungane før dei la seg;
    • ho sit og les i avisa;
    • eg har lese om han på nettet;
    • kan du lese av målaren?
    • eg er dårleg til å lese kart
  2. Døme
    • eg les dette teiknet som R;
    • han vart fristilt (les: sagt opp);
    • lagkameraten greidde ikkje å lese pasninga
  3. seie fram etter skrift;
    Døme
    • elevane las opp dikt for foreldra;
    • lese kveldsbøn;
    • lese for maten
  4. prøve å lære;
    studere
    Døme
    • lese på leksene;
    • studentane les til eksamen;
    • ho las matematikk på universitetet
  5. gje (privat)undervisning
    Døme
    • han les med dei før norskprøva

Faste uttrykk

  • lese mellom linjene
    forstå noko som ikkje er direkte uttrykt
  • lese nokon teksten
    irettesetje nokon
    • læraren las elevane teksten da halve klassa ikkje leverte i tide
  • lese seg til
    lære noko ved å lese
    • eg har lese meg til korleis eg skal sy i ein ny glidelås
  • lese tankane til nokon
    skjøne kva nokon tenkjer
  • lese ut
    gjere seg ferdig med (til dømes ei bok eller eit kapittel)
Artikkelside

skilje ut

Tyding og bruk

Sjå: skilje
  1. velje eller plukke ut
    Døme
    • skilje ut områda som er eigna for utbygging
  2. Døme
    • kroppen skil ut adrenalin og endorfin
Artikkelside
Side 1 av 8