Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

melodisk

adjektiv

Opphav

frå tysk; jamfør melodi

Tyding og bruk

som gjeld melodiar eller melodikk (2)
Døme
- komposisjonen har framifrå melodisk kvalitet
melodiøs

slagverk

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør verk (

Tyding og bruk

samnemning på slaginstrumenta i eit orkester
Døme
- spele slagverk;
- trommer, triangel og klokkespel er slagverk
del av urverket i ei klokke som gjer at ho slår (2 for å markere timane

Faste uttrykk

melodisk slagverk
slagverk som er stemt og kan spele ulike tonehøgder, til dømes klokkespel, marimba og paukar

klinge 2

klinga

verb

Opphav

norrønt klingja ‘ringje med klokke’; frå lågtysk

Tyding og bruk

gje klang;
lyde melodisk
Døme
- klokka klang;
- instrumenta kling i lag
om røyst, lyd: tone eller lyde reint eller klart
- brukt som adjektiv
  ein klingande latter
ha ein viss språktone
Døme
- klingande hallingmål
høyrast ut som;
gje inntrykk av
Døme
- det kling russisk
lyde særmerkt eller slåande
Døme
- eit namn som kling godt

Faste uttrykk

klingande mynt
kontantar (1

melodikk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

lære om melodiar
oppbygging av ein melodi;
melodisk utforming
Døme
- vakker melodikk

romanse

substantiv hankjønn

Uttale

utt -anˋ(g)se el. -anˊ(g)se

Opphav

gammalfransk romanz ‘forteljing eller dikt på det romanske folkespråket’

Tyding og bruk

kort, forteljande stemningsdikt
musikk, melodi til romanse (1);
lyrisk-melodisk instrumentalstykke
romantisk kjærleikseventyr, forelsking

musikalsk

adjektiv

Opphav

gjennom tysk, frå latin musicalis; jamfør musikk

Tyding og bruk

som gjeld eller omfattar musikk
Døme
- musikalsk underhaldning;
- musikalsk barnehage
velklingande, melodisk (2)
Døme
- eit musikalsk språk
som har anlegg, sans eller øyre for musikk;
motsett umusikalsk
Døme
- vere musikalsk