Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
3 treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

mankere

mankera

verb

Opphav

gjennom nederlandsk, frå fransk manquer; opphavleg av latin mancus ‘vanfør, ufullstendig’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • det mankerer 50 kroner
  2. Døme
    • kva mankerer det deg?
Artikkelside

manko

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk; jamfør mankere

Tyding og bruk

manglande mengd eller sum;
Døme
  • rekneskapen viste ein manko på 1000 kroner;
  • det er manko i kassa
Artikkelside

mankement

substantiv inkjekjønn

Uttale

mangkemanˊg eller  mangkemenˊt

Opphav

frå fransk; jamfør mankere

Tyding og bruk

Artikkelside