Nynorskordboka
lyte 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit lyte | lytet | lyte | lyta |
Opphav
norrønt lýti, av ljótr ‘stygg’Tyding og bruk
feil, mangel, skade;
Døme
- latterleggjering av fysiske lyte;
- det finst ikkje lyte på hesten
Faste uttrykk
- utan plett og lyteperfekt, feilfri
- akkompagnementet er utan plett og lyte