Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

like seg

Tyding og bruk

trivast, ha det bra;
Sjå: like
Døme
  • ho liker seg på sjøen

late til

Tyding og bruk

gje inntrykk av;
sjå ut til;
Sjå: late
Døme
  • han lèt til å vere dyktig i jobben;
  • ho har late til å like seg godt der

late 1

lata

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt láta, samanheng med lat; same opphav som la (3

Tyding og bruk

  1. te seg som;
    gje seg ut for å vere;
    Døme
    • late som ein ikkje høyrer;
    • lat som ingenting!
    • vi berre lèt som;
    • eg lét som eg forstod kva ho meinte
  2. setje i ei viss stode;
    ha opp eller att
    Døme
    • late opp glaset;
    • lat meg i fred!
  3. gje frå seg;
    Døme
    • late frå seg garden;
    • dei har late etter seg ein formue
  4. Døme
    • late livet
  5. ytre seg;
    uttale seg
    Døme
    • late ille over noko

Faste uttrykk

  • late nokon i stikken
    rømme frå eller svikte nokon i naud
  • late til
    gje inntrykk av;
    sjå ut til
    • han lèt til å vere dyktig i jobben;
    • ho har late til å like seg godt der
  • late vatnet
    tisse, urinere

like 5

lika

verb

Opphav

norrønt líka; samanheng med lik (3

Tyding og bruk

synast godt om;
vere nøgd med
Døme
  • like maten;
  • like grannane sine;
  • likte du filmen?
  • vere godt likt;
  • like å gå tur

Faste uttrykk

  • like seg
    trivast, ha det bra
    • ho liker seg på sjøen

forsamling

substantiv hokjønn

Opphav

frå lågtysk, av forelda forsamle; jamfør samle

Tyding og bruk

  1. vald styresmakt;
    Døme
    • lovgjevande forsamling;
    • folkevald forsamling
  2. folk som er samla, særleg til møte;
    Døme
    • tale til forsamlinga;
    • forlate forsamlinga;
    • få forsamlinga med seg;
    • like seg best i små forsamlingar;
    • ei livleg forsamling;
    • ei brokete forsamling

illtrivast

verb

Tyding og bruk

like seg ille;
Døme
  • ho illtreivst på garden

farsrolle

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

rolle (1, 4) som far;
jamfør morsrolle
Døme
  • like seg i farsrolla

vantrivast

verb

Opphav

av van-

Tyding og bruk

trivast dårleg;
like seg ille på ein stad
Døme
  • potetene vantrivst i for våt jord;
  • vantrivast i byen

une 2

una

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt una; samanheng med ven (1 og ynde (1

Tyding og bruk

  1. like seg (godt), trivast
    Døme
    • han uner ikkje (å vere) der;
    • kua vil ikkje une
  2. slå seg til ro;
    ha tolmod;
    ha ro i seg
    Døme
    • han uner ikkje heime lenger;
    • ikkje une å vente med noko
  3. ha lyst til;
    Døme
    • ikkje une å gjere noko

Faste uttrykk

  • une seg
    trivast

trivast

verb

Opphav

norrønt þrífast; kanskje refleksiv av trive

Tyding og bruk

  1. like seg, ha det godt, une på ein stad, i eit arbeid
    Døme
    • eg trivst ikkje her;
    • ho treivst godt med arbeidet
    • om vokstrar: vekse frodig
      • gulrøter trivst i sandjord
  2. vekse jamt, utvikle seg harmonisk;
    vere frisk
    Døme
    • ungen vil ikkje trivast