Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

lægje 2

lægja

verb

Opphav

norrønt lægja; av låg (

Tyding og bruk

gjere lågare;

setje ned;

senke

Døme

lægje vassmålet i eit vatn;
ho lægde hovudet;
sola lægjer seg

leie 2, lægje 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt lægi; samanheng med liggje og lege (

Tyding og bruk

stad der noko eller nokon ligg eller har liggjeplass;
lege (1, 2)
Døme
- elva skifta leie
- - ferjeleie
  - malmleie
måte som noko ligg på;
stilling
Døme
- kneleddet kom ut av det naturlege leiet sitt
det å liggje;
lege (1, 1)
- - sengeleie
  - sjukeleie
livmor hos pattedyr;
bør (2

senke

senka

verb

Opphav

frå dansk; same opphav som søkkje

Tyding og bruk

få til å søkke (2, 1);
søkkje
Døme
- senke ein båt
fire ned
Døme
- dei senka flagget til halv stong
bøye (3, 1) eller rette nedover
Døme
- du må senke hovudet for å kome gjennom døra;
- han senka blikket da ho såg på han
setje ned;
gjere lågare;
lægje (2
Døme
- landet senkar skattane;
- dei nye opptaksreglane senka nivået på studentane;
- ho senka stemma så ingen andre skulle høyre kva ho sa

Faste uttrykk

senke seg
- røre seg nedover
  brystkassa heva og senka seg med pusten
- breie seg utover
  mørkeret senka seg over landskapet;
  julefreden hadde endeleg senka seg
senke skuldrene
slappe av
no kan eg endeleg ta meg ein kopp kaffi og senke skuldrene

læging

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å lægje (;

Døme

læging av seglet

turisthotell

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

hotell som baserer drifta si på å ta imot turistar, og som fyller visse krav i så måte (til lægje, utstyr o a)

in situ

adverb

Opphav

frå latin , av in ‘i’ og situs ‘lægje’

Tyding og bruk

på rett plass;

på staden