Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
7 treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

kausjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin ‘varsemd, trygd’, av cavere ‘trygde, gå god for’

Tyding og bruk

  1. garanti (2) som ein stiller for at ein annan betaler gjelda si
    Døme
    • dei bad foreldra stille kausjon slik at dei kunne få huslån
  2. om utanlandske forhold: pengesum ein stiller som sikkerheit for å bli lauslaten frå varetekt, og som ein betaler om ein ikkje møter i retten
    Døme
    • han vart lauslaten mot ein kausjon på 600 000 dollar
Artikkelside

sjølvskuldkausjon, sjølvskyldkausjon

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kausjon (1) som forpliktar kausjonisten til å betale straks låntakaren ikkje oppfyller låneavtala
Artikkelside

kavere

kavera

verb

Opphav

frå latin ‘trygde’; jamfør kausjon

Tyding og bruk

Faste uttrykk

  • kavere for
    gå god for
Artikkelside

trygd

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt trygð ‘truskap, tryggleik’; av trygg

Tyding og bruk

  1. offentleg stønadsordning som gjev økonomisk tilskot ved oppnådd alder, sjukdom, arbeidsløyse eller i andre tilfelle;
  2. økonomisk tilskot frå trygd (1)
    Døme
    • få utbetalt trygd;
    • leve på trygd;
    • kombinere arbeid og trygd
  3. det å vere trygg;
    trygg tilstand
    Døme
    • det er ei trygd å vite at planane er klare;
    • finne trygd og ro;
    • det følgjer slik trygd med han
  4. økonomisk garanti;
    Døme
    • stille trygd for eit lån;
    • banken tek trygd i huset
  5. Døme
    • ha trygd for at det går i orden
  6. (vernande) troppeavdeling;
    jamfør framtrygd og sidetrygd
Artikkelside

kausjonere

kausjonera

verb

Opphav

jamfør kausjon

Tyding og bruk

  1. gje garanti for at nokon kan betale gjelda si;
    Døme
    • foreldra kausjonerte for lånet hennar
  2. om utanlandske forhold: stille kausjon (2) for nokon slik at vedkomande blir lauslaten frå varetekt
Artikkelside

kausjonist

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør kausjon

Tyding og bruk

person som stiller garanti for ein annan
Døme
  • dei stod som kausjonistar på lånet
Artikkelside

mot 3

preposisjon

Opphav

norrønt í mót, í móti, opphavleg ‘i møte (med)'; jamfør mot (2 og imot

Tyding og bruk

  1. i møte med;
    i retning (fram til)
    Døme
    • dei kom gåande mot oss;
    • køyre mot byen;
    • snu seg mot høgre;
    • arbeide mot eit mål
  2. i motsett retning som;
    motsett med (2, 4)
    Døme
    • gå mot vinden
  3. (bort til og) i fysisk kontakt med
    Døme
    • hjulet støytte mot ein stein;
    • lene seg mot veggen
  4. beint framfor;
    Døme
    • stå midt mot døra
  5. om tid: fram til;
    rett før
    Døme
    • det lid mot sommar;
    • mot slutten av perioden
  6. i tilhøvet til nokon eller noko;
    Døme
    • vere slem mot nokon;
    • gjere vel mot nokon;
    • dei var gode mot dyra;
    • ho er allergisk mot støv
  7. for å rette på eller førebyggje noko
    Døme
    • eit middel mot rust;
    • medikament mot hovudverk;
    • ein vaksine mot meslingar
  8. for å unngå
    Døme
    • åtvare mot lommetjuvar
  9. i tevling med;
    med nokon som motstandar
    Døme
    • tevle mot nokon;
    • kjempe mot nokon;
    • spele kamp mot eit lokalt lag;
    • partane stod steilt mot kvarandre
  10. med mål om å motarbeide eller nedkjempe noko;
    jamfør for (6, 3)
    Døme
    • vere mot noko;
    • røyste mot noko;
    • forbod mot røyking;
    • det har eg ingen ting mot
  11. i strid med
    Døme
    • mot min vilje;
    • dette er mot all fornuft;
    • mot føresegnene i lova
  12. i høve til;
    samanlikna med
    Døme
    • du er berre barnet mot henne;
    • framlegget fall med seks mot ni røyster;
    • prisen har kome opp i 400 kr mot 250 kr for tre år sidan
  13. som motyting for
    Døme
    • bagasjen blir utlevert mot framvising av billett;
    • bli sett fri mot kausjon
Artikkelside