Nynorskordboka
kausjon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kausjon | kausjonen | kausjonar | kausjonane |
Opphav
frå latin ‘varsemd, trygd’, av cavere ‘trygde, gå god for’Tyding og bruk
- garanti (2) som ein stiller for at ein annan betaler gjelda si
Døme
- dei bad foreldra stille kausjon slik at dei kunne få huslån
- om utanlandske forhold: pengesum ein stiller som sikkerheit for å bli lauslaten frå varetekt, og som ein betaler om ein ikkje møter i retten
Døme
- han vart lauslaten mot ein kausjon på 600 000 dollar