Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
14 treff

Nynorskordboka 14 oppslagsord

juletre, joletre

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

bartre som blir sett inn i jula og pynta med lys, glitter og liknande
Døme
  • gå rundt juletreet;
  • pynte juletreet
Artikkelside

stjerne

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt stjarna; samanheng med astronom og stella

Tyding og bruk

  1. himmellekam som er synleg som ein lysande prikk på nattehimmelen
    Døme
    • ein klar himmel med millionar av stjerner;
    • i vest blinka ei stor stjerne
  2. Døme
    • få eit slag så ein ser stjerner
  3. noko som liknar ei stjerne (1)
    Døme
    • eit juletre med stjerne i toppen;
    • eit ord merkt med stjerne;
    • ein hest med stjerne i panna
  4. merke på kvalitet (der talet på stjerner seier noko om standarden)
    Døme
    • campingplassen har tre stjerner;
    • restauranten har fått ei stjerne
  5. person som skil seg ut som uvanleg god på sitt felt;
    vidkjend person
    Døme
    • ho var ei ny stjerne i langrennssporet;
    • han er ei stjerne i det vitskaplege miljøet

Faste uttrykk

  • ha ei høg stjerne
    vere godt likt;
    stå høgt i kurs
    • førelesaren har ei høg stjerne hos studentane
  • stjerne i boka/margen
    anerkjenning;
    ros
    • leiinga gav han ei stjerne i boka etter det vellykka prosjektet;
    • spelaren fekk ei stjerne i margen etter innsatsen på treninga
  • stjerner i auga
    auge som lyser av glede eller begeistring
  • stå skrive i stjernene
    vere fastsett av lagnaden
    • det stod ikkje akkurat skrive i stjernene at han skulle bli politikar
  • vere fødd under ei lykkeleg stjerne
    vere fødd til hell og lykke (etter ei tru på at korleis stjernene står når ein person blir fødd, er avgjerande for den vidare lagnaden)
Artikkelside

topping

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. smakstilsetting, pynt eller liknande på ein matrett
    Døme
    • iskrem med ei topping av sjokolade og nøtter;
    • strø toppinga over salaten
  2. det å (berre) setje inn dei beste på eit lag eller liknande
    Døme
    • topping av lag skulle vore forbode
  3. det å fjerne eller hogge toppen av ei plante eller eit tre;
    det å toppe (5)
    Døme
    • topping av juletre
Artikkelside

vandre

vandra

verb

Opphav

frå lågtysk; samanheng med vinde (2

Tyding og bruk

  1. gå (roleg)
    Døme
    • vandre hand i hand
    • i presens partisipp:
      • sjå ut som eit vandrande juletre – vere fælt utspjåka
  2. gå, fare frå stad til stad;
    Døme
    • laksen vandrar;
    • vandre frå stad til stad;
    • vere ferdig til å vandre – budd til å døy
      • ein vandrande fant
  3. stadig flytte på seg
    Døme
    • birøktaren vandrar med kubane etter honningtrekket
    • i fotball:
      • vandrande spiss

Faste uttrykk

  • vandrande nyre
    nyre som har forskyvd seg;
    vandrenyre
  • vandrande ugras
    fleirårig ugras som formeirar og spreier seg både med utløparar frå rota og med frø eller sporar;
    rotugras
  • vandre ut
    flytte til eit anna land;
    utvandre;
    emigrere
Artikkelside

pynting

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å pynte
Døme
  • pynting av juletre;
  • hjelpe til med pyntinga
Artikkelside

julegran, jolegran

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

(stort) juletre av gran
Døme
  • den norske julegrana i sentrum av London
Artikkelside

julaftan, jolaftan, joleftan, juleftan

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

24. desember, dagen før første juledag, som (mellom anna) i Noreg innleier jula og blir feira med god mat, juletre og julegåver
Artikkelside

juletrefot, joletrefot

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

fot (1, 5) til å setje juletre i
Artikkelside

plast

substantiv hankjønn

Opphav

av engelsk plastic; av gresk plastikos ‘som kan formast’

Tyding og bruk

kunststoff som under tilverking blir bøyeleg og lèt seg forme og som blir brukt i svært mange produkt
Døme
  • hard plast;
  • mjuk plast;
  • juletre av plast;
  • bereposar av plast;
  • storparten av plasten i havet kjem frå land
Artikkelside

kultivere

kultivera

verb

Opphav

gjennom fransk cultiver, frå mellomalderlatin cultivare; sjå kultur

Tyding og bruk

  1. arbeide med jord eller annan natur for å få avling;
    Døme
    • kultivere ei myr
  2. drive fram planter;
    dyrke
    Døme
    • dei kultiverte juletre
  3. utvikle og odle fram ei planteart eller ein dyrerase
    Døme
    • kultivere fram nye sauerasar
  4. i overført tyding: halde ved like;
    pleie, dyrke;
    forme (2), skape
    Døme
    • ho kultiverer kontaktane sine;
    • han kultiverte rolla som nerd;
    • dei vil kultivere fram ei forståing mellom folkegruppene
Artikkelside