Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

innskrift

substantiv hokjønn

Opphav

av latin inscriptio; jamfør skrift (1

Tyding og bruk

noko som er skrive inn i eller på noko;
Døme
  • gamle trebollar med innskrifter;
  • dei mange greske innskriftene
Artikkelside

inskripsjon

substantiv hankjønn

Opphav

av latin inscriptio, av inscribere, in- og scribere ‘skrive’

Tyding og bruk

Døme
  • eit sølvfat med inskripsjon
Artikkelside

plakett

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk, diminutiv av plaque ‘plate’

Tyding og bruk

lita plate med biletframstilling eller innskrift
Artikkelside

gravskrift

substantiv hokjønn

Opphav

jamfør skrift (1

Tyding og bruk

innskrift på ein gravstein eller eit gravminne;
Artikkelside

tittel

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt titull; frå latin titulus, eigenleg ‘innskrift, påskrift’

Tyding og bruk

  1. namn eller overskrift som kort gjev eller symboliserer innhaldet av ei tekst (bok, hefte, skrift, del av utgreiing, (avis)artikkel og liknande)
    Døme
    • boktittel
  2. nemning for den stillinga eller rangen ein person har
    Døme
    • grevetittel;
    • ein fin tittel
    • i idrett: nemning for meister innanfor ei idrettsgrein
      • forsvare (EM-)tittelen frå i fjor
Artikkelside

skrift 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt skript; av skrive

Tyding og bruk

  1. teiknsystem som ein kan bruke som uttrykk for ord, stavingar eller språklydar;
    form på skrivemåten av bokstavar og ord
    Døme
    • blindeskrift;
    • biletskrift;
    • bokstavskrift;
    • handskrift;
    • kileskrift;
    • skjønnskrift;
    • stavingsskrift;
    • skrifta i brevet var utydeleg
  2. slag (2 av prent;
    trykktype
    Døme
    • brødskrift
  3. ord, setning, tekst av skrivne eller prenta teikn
    Døme
    • innskrift;
    • overskrift;
    • hevde noko i skrift og tale;
    • tale etter skrifta;
    • det står i (den heilage) skrifta – Bibelen
  4. teikning, særleg i uttrykk
    Døme
    • sjå ut som ei skrift på marka – ein skugge

Faste uttrykk

  • skrifta på veggen
    mene tekel (sjå det)
Artikkelside

etse

etsa

verb

Opphav

av tysk ätzen

Tyding og bruk

  1. la tære eller løyse opp
    Døme
    • etse bort noko med syre;
    • kriminelle som har etsa vekk fingeravtrykka sine
  2. Døme
    • syra etsar opp metallet;
    • etse hol i emaljen på tennene
    • brukt som adjektiv
      • etsande væske
  3. få fram innskrift eller motiv på overflate ved hjelp av syre;
    Døme
    • etse inn bokstavar
  4. i overført tyding: gjere sterkt inntrykk eller feste seg permanent
    Døme
    • orda etsa seg fast i minnet
Artikkelside

epitaf, epitafium

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom latin, frå gresk epi- og taphos ‘grav’; jamfør epi-

Tyding og bruk

minnetavle med innskrift, hengd opp på kyrkjevegg;
Artikkelside

epigraf

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk epi- og -graf; jamfør epi- og -graf

Tyding og bruk

  2. motto i byrjinga av bok eller kapittel
Artikkelside