Artikkelside

Nynorskordboka

epitaf, epitafium

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit epitafepitafetepitafepitafa
eit epitafiumepitafietepitafiumepitafia

Opphav

gjennom latin, frå gresk epi- og taphos ‘grav’; jamfør epi-

Tyding og bruk

minnetavle med innskrift, hengd opp på kyrkjevegg;