Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

verb

jamfør hurkle (; i avlydstilhøve til harke (

gje ein sterkt skurande eller skurrande lyd
Døme
- eg rende så det hurka bortetter isen
rive frå seg eit arbeid;
arbeide snøgt

substantiv hankjønn

frå arabisk

fotsid, heildekkjande kvinnedrakt med eit nett av vovne trådar føre auga, brukt i somme muslimske samfunn