Nynorskordboka
burka
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein burka | burkaen | burkaar | burkaane |
burkaer | burkaene |
Opphav
frå arabiskTyding og bruk
fotsid, heildekkjande kvinnedrakt med eit nett av vovne trådar føre auga, brukt i somme muslimske samfunn