Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

grue 2

grua

verb

Opphav

frå lågtysk; samanheng med gru

Tyding og bruk

vere nervøs, kjenne ulyst, ottast (for noko framtidig)

Døme

grue (seg) til eksamen, til ein skal ut;
grue (seg) for å gå ut;
å, kor eg gruer (meg)!

gru

substantiv hokjønn

Opphav

Tyding og bruk

redsel, otte (, fæle (;

noko fælt, uhyggje

Døme

tenkje med gru på heimturen;
ho skrik så det er ei gru

grue 1

substantiv hokjønn

Opphav

frå lågtysk, samanheng med grav (; same opphav som gruve (

Tyding og bruk

open, mura eldstad

Døme

sitje framfor grua

gruvsam

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

som gruer seg;
grual (1)
Døme
- bli så gruvsam (med åra)
som ein må grue seg for;
kvidefull, grual (2), utriveleg;
skremmande, fæl
Døme
- eit gruvsamt arbeid

grual

adjektiv

Tyding og bruk

som gruer seg (for mangt);
gruvsam (1), ottefull, angstfull
som ein må grue seg til;
gruvsam (2), ufyseleg
Døme
- ein grual tur