Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
10 treff

Nynorskordboka 10 oppslagsord

fråtse

fråtsa

verb

Opphav

frå lågtysk; samanheng med tysk fressen ‘ete’

Tyding og bruk

ete eller forbruke noko glupsk og øydslesamt;
ha meir enn nok;
gasse seg, meske seg;
Døme
  • sitje og fråtse;
  • fråtse i maten;
  • fråtse i gode tilbod;
  • fråtse i andre folks naud
Artikkelside

gasse seg

Tyding og bruk

godgjere seg;
godte seg;
fråtse;
Sjå: gasse
Døme
  • gasse seg med mat;
  • gasse seg i sladder
Artikkelside

gasse 2

gassa

verb

Faste uttrykk

  • gasse seg
    godgjere seg;
    godte seg;
    fråtse
    • gasse seg med mat;
    • gasse seg i sladder
Artikkelside

meiske, meske

meiska, meska

verb

Opphav

av lågtysk meschen

Tyding og bruk

røre knust malt ut i varmt vatn under ølbrygging for å lage stivet i maltet om til sukker som så kan gjære

Faste uttrykk

  • meiske seg
    gjere seg til gode;
    fråtse
    • meiske seg med godsaker
Artikkelside

meiske seg

Tyding og bruk

gjere seg til gode;
fråtse;
Sjå: meiske
Døme
  • meiske seg med godsaker
Artikkelside

camp 2

substantiv hankjønn

Uttale

kæmp

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

medviten, oftast ironisk, dyrking av det smaklause, teatralske, overdrivne
Døme
  • fråtse i kitsch og camp
Artikkelside

gasterere

gasterera

verb

Tyding og bruk

halde (flott) gjestebod;
traktere rikeleg;
leve flott, fråtse, vere storkar
Artikkelside

fråtseri

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å fråtse;
Døme
  • eit enormt materielt fråtseri;
  • dette grådige fråtseriet må ta slutt!
Artikkelside

fråtsing

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å fråtse;
Døme
  • materiell fråtsing;
  • fråtsing i mat og drikke
Artikkelside

fråtsar

substantiv hankjønn

Opphav

av fråtse

Tyding og bruk

Artikkelside