Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

fråtse

fråtsa

verb

Opphav

frå lågtysk; samanheng med tysk fressen ‘ete’

Tyding og bruk

  1. ete glupsk og øydslesamt
    Døme
    • sitje og fråtse;
    • fråtse i mat(en)
  2. ha (meir enn) nøgda, gasse seg, vasse, øydsle
    Døme
    • fråtse i pengar, bøker, gode tilbod;
    • fråtse i andre folks naud – nyte
Artikkelside

meiske, meske

meiska, meska

verb

Opphav

av lågtysk meschen

Tyding og bruk

røre knust malt ut i varmt vatn under ølbrygging for å lage stivet i maltet om til sukker som så kan gjære

Faste uttrykk

  • meiske seg
    gjere seg til gode;
    fråtse
    • meiske seg med godsaker
Artikkelside

meiske seg

Tyding og bruk

gjere seg til gode;
fråtse;
Sjå: meiske
Døme
  • meiske seg med godsaker
Artikkelside

gasse 2

gassa

verb

Faste uttrykk

  • gasse seg
    godgjere seg;
    godte seg;
    fråtse
    • gasse seg med mat;
    • gasse seg i sladder
Artikkelside

gasterere

gasterera

verb

Tyding og bruk

halde (flott) gjestebod;
traktere rikeleg;
leve flott, fråtse, vere storkar
Artikkelside

camp 2

substantiv hankjønn

Uttale

kæmp

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

medviten, oftast ironisk, dyrking av det smaklause, teatralske, overdrivne
Døme
  • fråtse i kitsch og camp
Artikkelside

fråtsar

substantiv hankjønn

Opphav

av fråtse

Tyding og bruk

person som fråssar;
Artikkelside