Nynorskordboka
fråtse
fråtsa
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å fråtsaå fråtse | fråtsar | fråtsa | har fråtsa | fråts!fråtsa!fråtse! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| fråtsa + substantiv | fråtsa + substantiv | den/det fråtsa + substantiv | fråtsa + substantiv | fråtsande |
Opphav
frå lågtysk; samanheng med tysk fressen ‘ete’Tyding og bruk
- ete glupsk og øydslesamt
Døme
- sitje og fråtse;
- fråtse i mat(en)
- ha (meir enn) nøgda, gasse seg, vasse, øydsle
Døme
- fråtse i pengar, bøker, gode tilbod;
- fråtse i andre folks naud – nyte