Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

fortrengje, fortrenge

fortrengja, fortrenga

verb

Opphav

frå lågtysk; av for- ( og trengje

Tyding og bruk

trengje bort, skyve unna
Døme
- granskog fortrengjer andre treslag
trengje ut av medvitet eller minnet (1;
sjå bort frå, gløyme
Døme
- fortrengje vonde minne;
- eg har fortrengt det