Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

etterfølgjar, etterfylgjar, etterfølgar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. person som tek over stilling, verv eller liknande;
    person som kjem etter nokon
    Døme
    • peike ut ein etterfølgjar til vervet
  2. person som rettar seg etter eller etterlever retningslinjer, reglar eller påbod
    Døme
    • ein etterfølgjar av Muhammad og læra hans
Artikkelside

kalif

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk og fransk; frå arabisk khalifa ‘etterfølgjar’

Tyding og bruk

arabisk tittel for overhovudet til muslimane i eldre tid (sett på som ein etterfølgjar av Muhammed)
Døme
  • kalifen i Bagdad
Artikkelside

kronprinsesse

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. tittel for prinsesse som er nærmaste tronarving eller ektemake til ein kronprins
  2. i overført tyding: påtenkt kvinneleg etterfølgjar til leiaren
Artikkelside

kronprins

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk; jamfør krone (1

Tyding og bruk

  1. tittel for prins som er nærmaste tronarving
  2. i overført tyding: påtenkt etterfølgjar til leiaren
    Døme
    • vere kronprins i partiet
Artikkelside

ettermann

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

Døme
  • han peika ut ettermannen sin i stillinga
Artikkelside

etterkomar, etterkommar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. person i rett nedstigande slektslinje
    Døme
    • etterkomarane våre;
    • han er etterkomar av Harald Hårfagre
  2. Døme
    • etterkomaren i stillinga fekk raskt sparken
Artikkelside

truleg

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som det ser ut til å vere eller bli;
    som ein kan rekne med;
    • (ein) truleg etterfølgjar er NN;
    • ei lite truleg utvikling;
    • det er truleg at det blir streik
  2. ofte som adverb:
    • det blir truleg streik;
    • ho kjem truleg i morgon
Artikkelside